Σε μαζικές διεκδικήσεις αναδρομικών ποσών συντάξεων και σε μπαράζ αιτήσεων στα ασφαλιστικά ταμεία προχωρούν τις τελευταίες ημέρες οι συνταξιούχοι καθώς οι δικαστικές αποφάσεις που βγαίνουν από τα δικαστήρια ακολουθούν την απόφαση του Ιουνίου του 2015 και κρίνουν τις περικοπές των συντάξεων, κύριων και επικουρικών, που επιβλήθηκαν το 2012 καθώς και την κατάργηση των δώρων, αντισυνταγματικές, γράφει η Ρούλα Σαλούρου στο euro2day.gr.

Οι εξελίξεις αυτές, τόσο αναφορικά με τις δικαστικές αποφάσεις όσο και με τις κινήσεις των συνταξιούχων, ξυπνούν στην κυβέρνηση και στο οικονομικό επιτελείο εφιάλτες. Το ασφαλιστικό κινδυνεύει να μετατραπεί σε ένα απέραντο δικαστήριο, ενώ οποιαδήποτε σκέψη για εφαρμογή των αποφάσεων στο σύνολο των συνταξιούχων, τουλάχιστον έως τον Δεκέμβριο του 2018, ξυπνά εφιάλτες δημοσιονομικού εκτροχιασμού.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι τα ποσά ενδέχεται να ξεπερνούν τα 8 με 9 δισ. ευρώ μόνο για τα αναδρομικά. Και αυτό γιατί δικαιούχοι επιστροφών είναι θεωρητικά το σύνολο των 2,6 εκατ. των συνταξιούχων. Ακόμη και οι πλέον χαμηλόμισθοι, με συντάξεις 500, 700 και 900 ευρώ, μπορούν να διεκδικήσουν Δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και επίδομα καλοκαιριού, ισόποσο με τη σύνταξή τους και με πλαφόν τα 800 ευρώ ετησίως. Οι υπόλοιποι διεκδικούν και τις μειώσεις των νόμων 4051 και 4093, με πολύ μεγαλύτερα ποσά.

Μάλιστα, για κάθε συνταξιούχο, το ποσό ενδέχεται να ξεπερνά τις 20.000 ευρώ. Σε μια προσπάθεια να ανακόψει το κύμα προσφυγών στη δικαιοσύνη που γιγαντώνεται (έχουν κυκλοφορήσει ακόμη και διαφημίσεις από δικηγορικά γραφεία), το υπουργείο στρέφει τους συνταξιούχους σε μαζικές ηλεκτρονικές αιτήσεις προς τον ΕΦΚΑ, ο οποίος ανακοίνωσε τη λειτουργία ηλεκτρονικής εφαρμογής για αιτήσεις, η οποία όμως δεν βρίσκεται...
Η απόφαση του ΣτΕ και πώς φτάσαμε στο νόμο Κατρούγκαλου

Όλα ξεκίνησαν με τις αποφάσεις 2287, 2288, 2289 και 2290/2015 της Ολομέλειας του ΣτΕ, που έκριναν αντισυνταγματικές τις περικοπές που είχαν γίνει το 2012, με τους νόμους 4051/2012 και 4093/2012, και οι οποίες δημιούργησαν μια νέα κατάσταση στο ασφαλιστικό. Με βάση αυτές, θα έπρεπε να αυξηθούν τόσο οι κύριες όσο και οι επικουρικές συντάξεις των συνταξιούχων που είχαν υποστεί τις συγκεκριμένες μειώσεις. Οι δανειστές, στο τρίτο Μνημόνιο, εκτιμούν το δημοσιονομικό κόστος σε 2% του ΑΕΠ.

Η δέσμευση της κυβέρνησης για υιοθέτηση μιας συνολικής μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος, με στόχο εξοικονόμηση περίπου 1% του ΑΕΠ έως το 2018, που περιλαμβάνεται στο 3ο Μνημόνιο, συνδέεται άρρηκτα με την επίσης ξεκάθαρη δέσμευση για «απορρόφηση του αντίκτυπου των αποφάσεων του ΣτΕ σχετικά με τα συνταξιοδοτικά μέτρα του 2012».

Έτσι, προς αντιμετώπιση της νέας αυξημένης συνταξιοδοτικής δαπάνης, όπως αυτή θα διαμορφωνόταν αν εφαρμόζονταν οι αποφάσεις, οι δανειστές απαίτησαν μέσω της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διορθωτικών Μεταρρυθμίσεων (νόμος 4336/2015), την αντιστάθμιση του πρόσθετου κόστους στη συνταξιοδοτική δαπάνη.

 

Διαβάστε περισσότερα στο: euro2day.gr