Η Γαλλία βυθίζεται σε πολιτική και χρηματοπιστωτική αβεβαιότητα, με το ενδεχόμενο μιας βαθιάς κρίσης να απειλεί την οικονομία της Ευρωζώνης. Το κόστος δανεισμού της χώρας σκαρφαλώνει σε ιστορικά υψηλά, ενώ οι αγορές ασκούν αυξημένες πιέσεις στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης.

Οι αποδόσεις των γαλλικών κρατικών ομολόγων παραμένουν σε επίπεδα-ρεκόρ, με την απόδοση του δεκαετούς να σταθεροποιείται στο 3,5%, και τη διαφορά από το αντίστοιχο γερμανικό να αυξάνεται στις 78 μονάδες βάσης, αγγίζοντας επίπεδα που είχαν να παρατηρηθούν από τον Απρίλιο. Η χθεσινή έντονη μεταβλητότητα έδωσε τη θέση της σε εύθραυστη ηρεμία, χωρίς όμως ενδείξεις σταθεροποίησης.

Η πολιτική αστάθεια εντείνεται. Λίγους μόλις μήνες μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης από τον Φρανσουά Μπαϊρού, η ίδια κυβέρνηση κινδυνεύει με κατάρρευση – θύμα της αδυναμίας να ψηφιστεί ο προϋπολογισμός. Παράλληλα, η ανησυχία για το τεράστιο δημόσιο χρέος ενισχύει τον φόβο μιας συνολικής δημοσιονομικής αποσταθεροποίησης.

Ο πρωθυπουργός Μπαϊρού ζητά ψήφο εμπιστοσύνης, προειδοποιώντας ότι χωρίς πολιτική σταθερότητα, η χώρα μπορεί να οδηγηθεί σε χάος. Η τοποθέτησή του δεν αποτελεί απλή ρητορική, αλλά αντανάκλαση του κινδύνου. Με δεδομένη τη συμμετοχή της χώρας στη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος, ο κίνδυνος εξωτερικής παρέμβασης - ακόμη και από το ΔΝΤ - δεν είναι πλέον υποθετικός.

Η ενδεχόμενη δημοσιονομική κατάρρευση της Γαλλίας θα συνιστούσε μείζονα συστημικό κίνδυνο για το ευρώ. Η μετάδοση των πιέσεων στις υπόλοιπες οικονομίες της Ευρωζώνης θεωρείται βέβαιη από διεθνείς αναλυτές. Ένα τέτοιο σενάριο θα έθετε σε αμφισβήτηση κεντρικές ευρωπαϊκές στρατηγικές – συμπεριλαμβανομένου του αμυντικού προγράμματος Rearm – και θα επανέφερε το φάσμα της ύφεσης.

Το δυσμενές πολιτικό κλίμα έχει αφήσει έντονα αποτυπώματα στις αγορές. Οι γαλλικές μετοχές παραμένουν υπό πίεση, με τον δείκτη CAC 40 να καταγράφει πτώση άνω του 4% μετά την αιφνιδιαστική απόφαση του Προέδρου Μακρόν για πρόωρες εκλογές τον Ιούνιο του 2024.

Στον αντίποδα, ο ευρωπαϊκός δείκτης Stoxx 600 κατέγραψε άνοδο 6%, εντείνοντας τη σχετική υστέρηση της Γαλλίας. Ο CAC φαίνεται να οδεύει προς δεύτερη συνεχόμενη χρονιά υποαπόδοσης, γεγονός που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κυριαρχία του από το 2017, όταν ο Μακρόν ανέλαβε την προεδρία.

Η συσσωρευμένη ανησυχία των επενδυτών για την δημοσιονομική υγεία της χώρας γίνεται εμφανής σε όλα τα επίπεδα: από την πτώση των μετοχών μέχρι την αύξηση των spread και την έξαρση της πολιτικής ρητορικής. Το 2025 βρίσκει τη Γαλλία να παλεύει για πολιτική επιβίωση και οικονομική ισορροπία, σε ένα περιβάλλον όπου ακόμη και τα σενάρια διεθνούς παρέμβασης φαντάζουν λιγότερο απίθανα από ποτέ.