Νέοι κανόνες υιοθετήθηκαν στην φορολόγηση των παροχών σε είδος που λαμβάνουν εργαζόμενοι από τις επιχειρήσεις στις οποίες απασχολούνται, από την 1η Ιανουαρίου του 2020 κάτι που θα έχει αντίκτυπο στην φετινή φορολογική δήλωση. Με τις αλλαγές που υιοθετούνται, επανακαθορίζεται ο τρόπος υπολογισμού της αξίας παραχώρησης ενός οχήματος σε εργαζόμενο ή μέτοχο ή εταίρο για τον προσδιορισμό του φορολογητέου εισοδήματος των εν λόγω προσώπων.

Διαχωρισμός σε οχήματα εργασίας και διευθυντικές λιμουζίνες
Για τα αυτοκίνητα εργασίας (tool cars) που δίνουν οι εταιρείες στους εργαζομένους για να κάνουν συναντήσεις, ταξίδια, δειγματισμούς, μετακινήσεις προς ή από την εργασία και όποιες άλλες εργασίες, οι υπάλληλοι δεν θα φορολογούνται πια, ή ελάχιστα μόνον.
Αντιθέτως, ισχύει πλέον η διάκριση των αυτοκινήτων των υπαλλήλων από τις λιμουζίνες των διευθυντικών στελεχών (status cars) οι οποίοι δεν απαλλάσσονται από τους φόρους, εκτός εάν κυκλοφορούν με τελευταίας τεχνολογίας οχήματα με μηδενικούς ρύπους.
Ο υπολογισμός της παροχής σε είδος με τη μορφή της παραχώρησης οχήματος σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο, γίνεται πλέον με την εφαρμογή προοδευτικής κλίμακας και όχι ως ποσοστό στο σύνολο της Λιανικής Τιμής Προ Φόρων (ΛΤΠΦ) του οχήματος όπως ίσχυε. Δεν θεωρούνται παροχή σε είδος, τα οχήματα που παραχωρούνται αποκλειστικά για επαγγελματικούς σκοπούς και έχουν ΛΤΠΦ έως 17.000 ευρώ. Με άλλα λόγια είναι αφορολόγητα. Πριν την αλλαγή, το όριο ήταν 12.000 ευρώ.

Παραδείγματα φορολόγησης των εταιρικών αυτοκινήτων
Τι σημαίνουν πρακτικά όλα αυτά; Για παράδειγμα: Όχημα με Λιανική Τιμή προ Φόρων 15.000 € έχει δοθεί σε πωλητή μιας επιχείρησης
Με το προηγούμενο σύστημα προέκυπτε αξία παροχής 1.050 € (15.000x7% = 1.050 €) και αυτό το ποσό θεωρείτο εισόδημα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο υπάλληλος να πληρώνει από 200 έως 500 € επιπλέον φόρο εισοδήματος για το αυτοκίνητο που οδηγεί. Με το νέο σύστημα, η παροχή αντιστοιχεί σε χαμηλότερη κατά 25% αξία, στα 760 ευρώ. Αλλά επειδή η ΛΤΠΦ είναι κάτω των 17.000 ευρώ ο οδηγός του οχήματος απαλλάσσεται πλέον πλήρως από φόρο εισοδήματος.
Επισημαίνεται λοιπόν, πως η αξία ενός οχήματος που παραχωρήθηκε σε έναν εργαζόμενο από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, για οποιοδήποτε διάστημα εντός του φορολογικού έτους, θα υπολογίζεται πλέον με βάση κλίμακα συντελεστών επί της Λιανικής Τιμής Προ Φόρων (ΛΤΠΦ) του οχήματος, εφόσον η τιμή αυτή υπερβαίνει τα 17.000 ευρώ. Οι συντελεστές θα ανέρχονται σε:

* 4% για το τμήμα της ΛΠΤΦ από 0 έως 14.000 ευρώ,

* 20% για το τμήμα της ΛΠΤΦ από τα 14.001 έως τα 17.000 ευρώ,

* 33% για το τμήμα της ΛΠΤΦ από τα 17.001 έως τα 20.000 ευρώ,

* 35% για το τμήμα της ΛΤΠΦ από τα 20.001 έως τα 25.000 ευρώ,

* 37% για το τμήμα της ΛΤΠΦ από τα 25.001 έως τα 30.000 ευρώ,

* 20% για το τμήμα της ΛΤΠΦ πάνω από τα 30.000 ευρώ.

Το αφορολόγητο για τις παροχές σε είδος
Αλλαγές και στη συνολική αξία των παροχών σε είδος προς ένα εργαζόμενο: Ως «αφορολόγητο όριο» για τις παροχές σε είδος (πχ κουπόνια σίτισης για ταξίδια) καθορίζεται το ποσό των 300 ευρώ. Ειδικότερα, καθίσταται σαφές ότι, εφόσον η αξία της παροχής προς εργαζομένους, εταίρους, μετόχους ή συγγενικά πρόσωπα αυτών υπερβαίνει τα 300 ευρώ ανά φορολογικό έτος, στον συνυπολογισμό του φορολογητέου εισοδήματος από μισθωτή εργασία του υπόχρεου φυσικού προσώπου θα ληφθεί υπόψη μόνο το υπερβάλλον, πέραν δηλαδή των 300 ευρώ, ποσό της αξίας της παροχής και όχι το σύνολό της.

Τι ισχύει με την προκαταβολή μισθού
Οι προκαταβολές μισθών, ανεξαρτήτως του ύψους τους, δεν θεωρούνται δάνειο όταν εξοφλούνται στο σύνολό τους, έναντι των αντίστοιχων μελλοντικών μισθών, ήτοι για τους επόμενους μήνες δεν θα καταβληθούν στον εργαζόμενο οι αποδοχές του, έως ότου αποσβεστεί ολοσχερώς το ποσό της προκαταβολής. Αντίθετα, σε περίπτωση που οι προκαταβολές μισθών εξοφλούνται με μηνιαίες κρατήσεις από τις αποδοχές του εργαζομένου, θεωρούνται δάνειο και ως εκ τούτου συνιστούν παροχή σε είδος. Με άλλα λόγια εάν ο εργαζόμενος ζητήσει προκαταβολή μισθού, πληρώνει φόρο μόνο για τους τόκους που ωφελήθηκε όσο καιρό του γίνονται κρατήσεις από το μισθό του (εν είδει δανεισμού) και όχι σε όλο το κεφάλαιο που έλαβε ως προκαταβολή.

Πότε δεν θεωρείται δάνειο η προκαταβολή μισθού – Παράδειγμα
Δεν πληρώνει πια καθόλου φόρο εισοδήματος όμως για την παροχή προκαταβολής μισθών -ούτε για τους τόκους που ωφελήθηκε- εάν μπορεί (στην περίπτωση για παράδειγμα που εργάζεται ο/η σύζυγος) και επιλέξει να μην εισπράττει τους μισθούς του μέχρι να εξοφλήσει τον εργοδότη του.
Για παράδειγμα: Έστω ότι εργαζόμενος με μηνιαίες αποδοχές 1.000 € λαμβάνει από τον εργοδότη του τον Μάρτιο ποσό 2.500 € (2,5 μισθούς) ως προκαταβολή μισθού και συμφωνείται ότι δεν θα του καταβληθούν καθόλου αποδοχές για τους επόμενους μήνες μέχρι να αποπληρωθεί το εν λόγω ποσό.
Πιο συγκεκριμένα, δεν θα του καταβληθούν αποδοχές για τον Απρίλιο και τον Μάιο ενώ τον Ιούνιο θα λάβει μειωμένες αποδοχές (500 €). Στη προκειμένη περίπτωση, το συνολικό ποσό των 2.500 € δεν θεωρείται δάνειο και ως εκ τούτου δε συνιστά παροχή σε είδος, άρα δεν επιβάλλεται και φόρος.
Κλείνοντας, να επισημανθεί πως απαλλάσσονται από τον φόρο εισοδήματος, καθώς παύουν να θεωρούνται πλέον φορολογητέο εισόδημα από μισθωτή εργασία, η αποζημίωση για αγορά μηνιαίων ή ετήσιων καρτών απεριορίστων διαδρομών μέσων μαζικής μεταφοράς και η αξία των διατακτικών εσωτερικού τουρισμού συνολικής αξίας έως 300 ευρώ.