Μετά τις αλλαγές στην ηγετική ομάδα της ΟΛΘ, στη διοίκηση δεν μετέχει πλέον ο επί πενταετία εκτελεστικός πρόεδρος της εταιρείας Θ. Λιάγκος, αποχώρηση που συνδέθηκε με ένα εξαιρετικά σύνθετο παρασκήνιο με γεωπολιτικές παραμέτρους. 

Με δεδομένο πως ο κ. Λιάγκος υπήρξε για σειρά ετών ο «ισχυρός άνδρας» της ελληνικής λιμενικής βιομηχανίας, γεγονός που επισφραγιζόταν με την θέση του προέδρου της Ένωσης Λιμένων Ελλάδος, προκύπτει πλέον ένα θεσμικό κενό.
Ποιος άραγε θα ηγηθεί των ελληνικών λιμανιών στην Ένωση Λιμένων Ελλάδος; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα που απασχολεί μια σειρά από επιμέρους πρόσωπα και ασφαλώς το εποπτεύον Υπουργείο Ναυτιλίας υπό τον κ. Β. Κικίλια. 

Πληροφορίες αναφέρουν πως με βάση το καταστατικό, αν δεν υπάρξει κάποια αντίρρηση από τα μέλη του ΔΣ της ΕΛΙΜΕ, καθήκοντα προέδρου θα κληθεί να αναλάβει ο ως σήμερα α’ αντιπρόεδρος κ. Π. Τσώνης, αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ, ο άλλος, είναι ο προκάτοχος της θέσης του κ. Τσώνη, ο κ. Αγγελος Καρακώστας ο οποίος ασφαλώς θέλει να ξαναμπεί στο παιχνίδι….

Και ΕΔΩ ξεκινούν τα ζητήματα που απασχολούν  την κυβέρνηση και τα στελέχη της και τα μεγάλα διλήμματα.

Η Ένωση Λιμένων Ελλάδος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον συντονισμό και την εκπροσώπηση των ελληνικών λιμένων, και η δεδομένη αλλαγή ηγεσίας στη διοίκησή της στη φάση αυτή θα έχει βέβαιες συνέπειες στη στρατηγική και τις συνεργασίες της.
Και το θέμα δεν έχει αποκλειστικά εθνική διάσταση – στην εποχή που τα διαμορφωμένα στρατόπεδα σκληραίνουν τη στάση τους.

Μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες και θεσμούς θεωρούν πλέον τις κινεζικές επενδύσεις όχι μόνο ως οικονομική δραστηριότητα, αλλά και ως μέσο στρατηγικής επιρροής. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χαρακτήρισε την Κίνα ήδη από το 2019 ως «συστημικό ανταγωνιστή» και «στρατηγικό αντίπαλο».
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, τα πράγματα είναι ακόμα σκληρότερα:
Το μόνο πράγμα στο οποίο συμφωνούν Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικανοί είναι η σκληρή στάση απέναντι στο Πεκίνο.
Επομένως, η τυχόν αποδοχή ανάληψης της προεδρίας εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης από τον εκπρόσωπο του Λιμανιού του Πειραιά, που βρίσκεται υπό κινέζικο έλεγχο, πιθανόν να προκαλέσει φουρτούνες.  Από την άλλη πλευρά, η Κίνα είναι ανερχόμενη οικονομική και όχι μόνο δύναμη και αρκετοί στην Αθήνα θα ήθελαν να κρατήσουν ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας. 

Αφαλώς, οι εκλογές σε μία Ένωση αποτελούν επιλογή της βούλησης των μελών της. Στην πραγματικότητα, όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Η κυβέρνηση, μέσω του υπουργείου Ναυτιλίας, μπορεί να ελέγξει σε μεγάλο βαθμό ή να επηρεάσει τις ψήφους της πλειοψηφίας των μελών της ΕΛΙΜΕ.

Εξάλλου, ο πρόεδρος της Ένωσης συμμετέχει στην ESPO (European Sea Ports Organisation -Ευρωπαϊκή Ένωση Λιμένων),, δηλαδή εκεί που χαράζονται οι ευρωπαϊκές πολιτικές, στην καρδιά της Ε.Ε.

Για όποιον γνωρίζει πως λειτουργεί στην τρέχουσα φάση η  ουσιαστικά ο τεχνικός σύμβουλος της λιμενικής βιομηχανίας στην Ε.Ε., τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.
Παρότι δεν είναι πολιτικός οργανισμός υπέρ ή κατά συγκεκριμένων επενδυτών, η στάση της ESPO απέναντι στην κινεζική διείσδυση στα λιμάνια της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια έχει πρόσημο και βούληση.
Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του τύπου: «Τα λιμάνια της Ευρώπης πρέπει να παραμείνουν τμήμα της ευρωπαϊκής στρατηγικής υποδομής και να ελέγχονται από φορείς που σέβονται τις ευρωπαϊκές αξίες, κανονισμούς και στρατηγικούς στόχους», είναι τυπικές ή ουδέτερες, απλώς δεν ‘διαβάζει’ τους συσχετισμούς στις Βρυξέλλες.

Σε κάθε περίπτωση βέβαια φαίνεται πως υπάρχουν κι άλλοι άξιοι υποψήφιοι από δημόσια λιμάνια της χώρας που ενδιαφέρονται για την προεδρία της ΕΛΙΜΕ. 
Κοινό χαρακτηριστικό τους φαίνεται να είναι η μεγάλη ηλικία τους, δεδομένου πως είναι πάνω από 70 και πως κατέχουν θέσεις ευθύνης στα λοιπά λιμάνια της Αττικής.
Είναι δύσκολη η «εξίσωση» για την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ναυτιλίας, αλλά να μην ξεχνιόμαστε, και για το Υπερταμείο με ισχυρό άνδρα των Λιμανιών πλέον τον κ. Π. Σταμπουλίδη.
Όλα αυτά, θα κριθούν στην μαγευτική Σαντορίνη την Παρασκευή – ελπίζουμε μόνο να μη σημειωθούν απρόοπτες ηφαιστειακές εκρήξεις…
ΥΓ. Τις τελευταίες ώρες, πληροφορούμαστε πως οι πιέσεις των ενδιαφερομένων συμπεριλαμβάνουν τηλεφωνήματα από επιχειρηματίες και ασφαλώς από υπουργούς και φτάνουν ως το Μέγαρο Μαξίμου.
Για να δούμε τι μας επιφυλάσσουν οι επόμενες ημέρες….