Οι μισές ρυθμίσεις δανείων σε 3 μήνες... απορρυθμίζονται, λένε τραπεζικές πηγές

Ο ένας από τους πυλώνες μείωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων, οι ρυθμίσεις, διαφαίνεται ότι δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα, γεγονός που μεταβάλλει τον στρατηγικό σχεδιασμό των τραπεζών και τις οδηγεί στην εφαρμογή πιο επιθετικών πολιτικών, προκειμένου να πιάσουν τον στόχο μείωσης των «κόκκινων» δανείων κάτω από το 20% μέχρι το τέλος του 2021, γράφει η Αναστασία Παπαϊωάννου στο euro2day.gr.

Εξού και οι τράπεζες έχουν δεσμευθεί στους στόχους της 3ετίας να μειώσουν τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα κατά 25 δισ. ευρώ -που αντιστοιχεί στο 50% της συνολικής μείωσης- από πωλήσεις και τιτλοποιήσεις.

«Τα περιθώρια ανάκτησης των μη εξυπηρετούμενων δανείων και επιστροφής τους σε καθεστώς εξυπηρέτησης μέσω των ρυθμίσεων μειώνονται», αναφέρει στο Euro2day.gr υψηλόβαθμο στέλεχος τράπεζας, δίνοντας το στίγμα του τι συμβαίνει με τις ρυθμίσεις δανείων.

Προς επίρρωση αυτής της διαπίστωσης αξίζει να αναφερθεί ότι κάθε χρόνο οι τράπεζες μειώνουν το ποσοστό συνδρομής των ρυθμίσεων, στη μείωση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων.

Τον Σεπτέμβριο του 2017 είχαν δεσμευθεί στον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό (SSM) ότι η μείωση θα προερχόταν κατά 25%-30% -ανάλογα με την τράπεζα- από ρυθμίσεις δανείων. Στα πλάνα με τους στόχους που υπέβαλαν στον SSM πριν από δύο μήνες (σ.σ. τον Σεπτέμβριο του 2018) μείωσαν το εν λόγω ποσοστό στο 20%.

«Ακόμη και αυτός ο στόχος είναι δύσκολα επιτεύξιμος, τουλάχιστον για το 2019», εξηγεί ο συνομιλητής μας και προσθέτει: «Τα δάνεια που ρυθμίζονται δεν αποκαθίστανται. Μετά τους τρεις πρώτους μήνες ξεκινά η απορρύθμιση και το 50% αυτών γίνεται εκ νέου μη εξυπηρετούμενο». Με βάση τα επίσημα στοιχεία, τα δάνεια (όλων των κατηγοριών, στεγαστικά, καταναλωτικά, επιχειρηματικά) που έχουν ρυθμισθεί ανέρχονται σε περίπου 50 δισ. ευρώ.


Οι αιτίες και οι ευάλωτοι

Τραπεζικές πηγές αποδίδουν την αδυναμία απόδοσης των ρυθμίσεων σε μία σειρά από λόγους που στο σύνολό τους έχουν ως κοινή ρίζα (σ.σ. στην πλειονότητα των υποθέσεων) την έλλειψη ικανοποιητικών εισοδηματικών πόρων από την πλευρά των δανειοληπτών, αλλά και την πολλαπλή υπερχρέωσή τους καθώς εκτός από το δάνειο έχουν χρέη και προς την εφορία.

Διαβάστε περισσότερα στο euro2day.gr