Τι σχεδιάζουν τα κόμματα για τις συντάξεις - Διαφορές και ομοιότητες στα προγράμματα

Ουσιαστικές διαφορές, αλλά και σημεία σύγκλισης παρουσιάζουν τα προγράμματα ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας ως προς το φλέγον θέμα των αλλαγών στο ασφαλιστικό.

Ουσιαστικές διαφορές, αλλά και σημεία σύγκλισης παρουσιάζουν τα προγράμματα ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας ως προς το φλέγον θέμα των αλλαγών στο ασφαλιστικό.

Τόσο οι προγραμματικές θέσεις της Ν.Δ. όσο και του ΣΥΡΙΖΑ προκρίνουν τις ενοποιήσεις ταμείων κύριας και επικουρικής ασφάλισης, την οικοδόμηση του ασφαλιστικού σε δικαιότερη βάση, την προστασία των ασθενέστερων με ένα εγγυημένο εισόδημα που θα καταβάλλεται ανεξάρτητα από το ύψος των εισφορών, αλλά μόνο με βάση τα εισοδήματα που δηλώνουν, ενώ στα όρια ηλικίας και τα δυο κόμματα τάσσονται ανοιχτά υπέρ της κατάργησης των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων.

Εκεί που υπάρχουν όμως ουσιαστικές διαφορές είναι στο μίγμα των μέτρων και των αλλαγών που τα δυο κόμματα θα κληθούν να αποφασίσουν, ανάλογα με το ποιο θα κόψει πρώτο το νήμα της εκλογικής κούρσας.

Οι διαφορές τους εντοπίζονται στα εξής σημεία:

  1. Στον αριθμό των ταμείων. Τρείς φορείς, ΙΚΑ για τους μισθωτούς, ΟΓΑ για τους αγρότες και ένα για ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, προκρίνει η Ν.Δ. Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά στο κείμενό του για ένα ταμείο κύριας και ένα επικουρικής ασφάλισης για όλους τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους.
  2. Στο χαρακτήρα του ασφαλιστικού. Την αναδιανεμητική λειτουργία του συστήματος προκρίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ώστε οι εισφορές των νεότερων και σημερινών εργαζομένων να «πληρώνουν» τις συντάξεις των σημερινών συνταξιούχων. Ωστόσο, αφήνει περιθώρια για αλλαγές γιατί μιλάει για «δικαιότερη» λειτουργία του αναδιανεμητικού συστήματος, που υποκρύπτει τν εισαγωγή και στοιχείων ανταποδοτικής λειτουργίας του, ώστε οι εργαζόμενοι να παίρνουν και σύνταξη ανάλογη των εισφορών που έχουν οι ίδιοι καταβάλλει. Η Ν.Δ τάσσεται υπέρ ενός ανταποδοτικού συστήματος, ώστε οι εισφορές των εργαζομένων να αποτελούν το μελλοντικό κουμπαρά της δικής τους σύνταξης και το ασφαλιστικό να λειτουργεί στη λογική του «ό,τι πληρώνεις παίρνεις».
  3. Στο ύψος των εισφορών. Για το ΣΥΡΙΖΑ δεν τίθεται θέμα μείωσης των εισφορών, αντίθετα προκρίνεται η επαναφορά τους στα επίπεδα που ήταν πριν γίνει η μείωση των 3,9 ποσοστιαίων μονάδων. Για τη Ν.Δ υπάρχει ανάγκη περαιτέρω μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών ώστε να γίνουν πιο ελκυστικές οι προσλήψεις και η ανάσχεση της ανεργίας.
  4. Στην αναζήτηση νέων πηγών πρόσθετης χρηματοδότησης των ταμείων καθώς και για τα δυο κόμματα είναι κοινό μυστικό ότι ο κρατικός κορβανάς θα σταματήσει να πληρώνει πέραν οτιδήποτε υπερβαίνει τους θεσμοθετημένους πόρους για τις συντάξεις. Για το ΣΥΡΙΖΑ οι πηγές χρηματοδότησης εντοπίζονται στη φορολογία, την εισφοροδιαφυγή, αλλά και στη θέσπιση ειδικών εισφορών που θα χρηματοδοτήσουν το ασφαλιστικό σύστημα. Υπήρχε η πρόταση για εισφορά επί τραπεζικών συναλλαγών που δεν έχει αποκλειστεί. Για τη Ν.Δ η άντληση νέων πόρων μπορεί να προέλθει με αύξηση της απασχόλησης, και επενδύσεις-μεταρρυθμίσεις, όχι από νέες εισφορές, ούτε από αύξηση των υφιστάμενων εισφορών.
  5. Στο ύψος των συντάξεων. Εγγυημένο ποσό (κατώτατη σύνταξη) με βάση το εισόδημα των ασφαλισμένων και μόνον όταν φτάνουν στο 67ο έτος, προκρίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντας ότι οι μειώσεις είναι αναπόφευκτες. Το αναφέρει εμμέσως στο πρόγραμμά του, όπου αναφορικά με τις δεσμεύσεις του νέου μνημονίου λέει ότι «Η δέσμευση για μείωση των συντάξεων του ΟΓΑ για το μη ανταποδοτικό μέρος τους μπορεί να οδηγήσει σε μειώσεις ακόμα και στις κατώτατες συντάξεις των 360 ευρώ. Είναι αυτονόητο ότι για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η υιοθέτηση ενός τέτοιου μέτρου δεν μπορεί να γίνει χωρίς την διεύρυνση του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος που θα καλύψει τις απώλειες για αυτή την κατηγορία χαμηλοσυνταξιούχων». Για τη Ν.Δ. υπάρχει η ανάγκη εξορθολογισμού παροχών μέσα από όρους και κανόνες βιωσιμότητας των ταμείων, ώστε να μη δημιουργούνται ελλείμματα. Δηλαδή, για τη Ν.Δ. οι συντάξεις θα μειώνονται όταν τα ταμεία δεν θα μπορούν να καλύψουν τις δαπάνες.