«Διεκδικούμε την ενεργειακή μας αυτάρκεια. Αυτό σημαίνει επενδύσεις σε Ανανεώσιμες Πηγές, ξεπερνώντας κάθε γραφειοκρατικό εμπόδιο. Ανάπτυξη ηλεκτρικών διασυνδέσεων με κράτη όπως η Αίγυπτος. Μετατροπή της πατρίδας μας σε πύλη εισόδου υγροποιημένου φυσικού αερίου… Και, ασφαλώς, αξιοποίηση των εθνικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου με οικονομικό ενδιαφέρον. Για το θέμα αυτό θα υπάρξουν σύντομα και νέες ανακοινώσεις».

Σ’ αυτή την αποστροφή από το μαγνητοσκοπημένο διάγγελμα του νοσούντος πρωθυπουργού για τα μέτρα (μη) αντιμετώπισης της ακρίβειας συμπυκνώνεται η προαναγγελία της ολικής επαναφοράς στο «Ελντοράντο» των υδρογονανθράκων.

Τελικά, το Αιγαίο (όπως και το Ιόνιο, το Κρητικό ή το Λιβυκό Πέλαγος) μπορεί και να εξελιχθούν σε «Κόλπο του Μεξικού», σε αντίθεση με όσα διακήρυσσε πριν ένα χρόνο, τον Απρίλιο του 2021, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, σε δηλώσεις του στο Arab News, με φόντο τις εντάσεις  που προκαλούσε η Τουρκία εντός της ΑΟΖ της Κύπρου.  «Η Ελλάδα δεν πρόκειται να ξεκινήσει να εξορύσσει στο βυθό της θάλασσας της Μεσογείου προκειμένου να βρει φυσικό αέριο και πετρέλαιο για έναν πολύ απλό λόγο. Χρειαζόμαστε 10 ή 20 χρόνια για να το βρούμε και να το εκμεταλλευτούμε και από πλευράς κόστους θα ήταν πολύ πιο ακριβό σε σύγκριση για παράδειγμα με το πετρέλαιο της Σαουδικής Αραβίας», έλεγε τότε ο Νίκος Δένδιας. Και η δήλωσή του, πέρα από τον απαραίτητο γύρο διορθώσεων και διευκρινίσεων, «κούμπωνε» με τη μαζική αποχώρηση αμερικανικών, ισπανικών, γαλλικών και ιταλικών εταιρειών έρευνας και εξόρυξης (Repsol,, Total, ENI, Exxon) από τα 13 χερσαία και θαλάσσια οικόπεδα στα οποία έχει χωριστεί περίπου το μισό της ελληνικής επικράτειας -74.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα!- για την έρευνα και εξόρυξη πιθανών κοιτασμάτων πετρελαίου και αερίου.

Η δήλωση Δένδια «κούμπωνε» επίσης  με τη αδρά χρηματοδοτούμενη  στροφή της ΕΕ στην πράσινη ενέργεια, όπως και με την  πρόωρη και βίαιη απολιγνιτοποίηση της παραγωγής ρεύματος και της ΔΕΗ που είχε προηγηθεί, δια χειρός Χατζηδάκη (υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας τότε) και του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη, που επαίρετο για τη μαζική «καλλιέργεια» αιολικών και φωτοβολταϊκών πάρκων σε κάμπους, βουνά και θάλασσες.

Η ενεργειακή κρίση που ξεκίνησε από το περασμένο καλοκαίρι και «εδραιώθηκε» πλέον με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, έχει στραπατσάρει την πράσινη ενεργειακή στρατηγική. Οι ευρωπαϊκές φιλοδοξίες απεξάρτησης από το ρωσικό αέριο και πετρέλαιο απαιτούν «θυσίες». Κι αν για τη Γαλλία ή τη Γερμανία οι «θυσίες» αυτές σημαίνουν ξαναζέσταμα των πυρηνικών μονάδων, για την Ελλάδα οι εναλλακτικές είναι οι λιγνίτες, που ήδη δουλεύουν στο διπλάσιο ή τριπλάσιο της περσινής χρήσης τους, και η ολική επαναφορά στην ενεργειακή διπλωματία των αγωγών και στις έρευνες για αέριο και πετρέλαιο.

Το πρώτο σκέλος – η διπλωματία των αγωγών- είναι φανερό ότι  ανιχνεύτηκε στη συνάντηση Ερντογάν- Μητσοτάκη στην Κωνσταντινούπολη, που μεταξύ άλλων ζύγισαν ποια είναι η πιο αμοιβαία συμφέρουσα διαδρομή για τη μεταφορά αερίου από τα υποθαλάσσια κοιτάσματα του Ισραήλ προς την Ευρώπη: μέσω Τουρκίας και TAP ή μέσω του παγωμένου από τους Αμερικανούς αγωγού Eastmed (Ισραήλ, Κύπρος, Ελλάδα, Ιταλία);

Στο δεύτερο σκέλος, οι έρευνες για αέριο και πετρέλαιο στα 13 θαλάσσια και χερσαία ελληνικά οικόπεδα, η διαχείριση είναι πιο περίπλοκη. Στα 9 (από τα 13) οικόπεδα που τυπικά έχουν μισθωτές, κυριαρχούν η Energean και τα ΕΛΠΕ, κατά μόνας ή από κοινού, ενώ από τις ξένες εταιρείες η Total και η Exxon παραμένουν μόνο στα οικόπεδα Ανατολικά και Δυτικά της Κρήτης, αν και οι σεισμικές έρευνες που βάσει των συμβάσεων που έχουν υπογράψει με την ελληνική κυβέρνηση παραμένουν παγωμένες, ενώ πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τον Οκτώβριο. 

Τι εννοεί, λοιπόν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν λέει ότι «θα υπάρξουν σύντομα και νέες ανακοινώσεις» για τα ελληνικά κοιτάσματα αερίου; Προφανώς ότι οι «παίκτες» που έχουν μείνει στο πεδίο (τα ΕΛΠΕ, υπό την ηγεμονία του ομίλου Λάτση ο οποίος σχεδίαζε μέχρι πρότινος την… απεξάρτηση από τους υδρογονάνθρακες, η Energean που ξεκινά ήδη γεωτρήσεις στο Ισραήλ, η Total και η Exxon που παραμένουν στην Κρήτη) επανεξετάζουν τις στρατηγικές τους.

Λογικό, όταν το ράλι τιμών στο αέριο και το πετρέλαιο τους έχει αποφέρει υπερκέρδη, έστω κι αν απλώς τα αγοράζουν τα δυο ορυκτά καύσιμα. Πόσο μάλλον αν διαθέτουν κοιτάσματα με σοβαρές πιθανότητες για εμπορικά αξιοποιήσιμες ποσότητες. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά την ολοκλήρωση των σεισμικών ερευνών στον Κυπαρισσιακό Κόλπο, η αρμόδια για τις άδειες κρατική εταιρεία ΕΔΕΥ, υπό τον διευθύνοντα σύμβουλο Αριστοφάνη Στεφάτο, θύμισε τις εκτιμήσεις διεθνών αναλυτών ότι τα ελληνικά αποθέματα αερίου θα μπορούσαν να αποφέρουν τζίρο τουλάχιστον 250 δις. ευρώ σε βάθος χρόνου. Είναι πολλά τα λεφτά για να τα θυσιάσει κανείς στο «πράσινο» μονοπώλιο.

Ειδήσεις σήμερα:

Τουρκία: «Εγγυητής» με διαπίστευση «Αττίλα» – Παιχνίδι με τα κοιτάσματα στην Ανατολική Μεσόγειο

Ποιοι θα πληρώσουν λιγότερο και ποιοι περισσότερο ΕΝΦΙΑ για το 2022 – Πίνακες και αναλυτικά παραδείγματα

Διχασμένος ο ευρωπαϊκός Τύπος για το ρυθμό απεξάρτησης της ΕΕ από τη ρωσική ενέργεια

Πηγή: politicus.gr